Kasze to produkty pełnoziarniste i naturalne źródło błonnika, białka, witamin z grupy B i wielu minerałów: magnezu, żelaza, fosforu, cynku, miedzi i manganu. Gotowane w foliowych woreczkach nie tylko tracą cenne minerały, lecz także absorbują z folii spożywczej toksyczny bisfenol‑A (BPA), który zaburza pracę układu nerwowego, uszkadza wątrobę i zaburza gospodarkę hormonalną. Dlaczego nie warto gotować kaszy w woreczku? Jak ją przygotować, by zachowała wysoką wartość odżywczą i naturalny smak? Tu znajdziesz odpowiedź na te i inne pytania!
Bisfenol‑A (BPA) – toksyczny składnik woreczków na kaszę i nie tylko
Bisfenol‑A (BPA) to związek organiczny stosowany do produkcji tworzyw sztucznych. Może znajdować się w folii spożywczej, z której wytwarzane są torebki do gotowania kaszy i ryżu. Podczas gotowania BPA jest uwalniany z tworzywa, z którego zrobione są woreczki do kaszy, a kiedy spożywamy tak ugotowaną kaszę, wraz z nią dostaje się do naszego organizmu. Badania wykazują, że BPA jest wykrywany w 95% próbek ludzkiego moczu, jak również w tkankach, krwi, ludzkim mleku czy łożysku. Bisfenol-A może uszkadzać wątrobę i wytwarzać wolne rodniki (Szychowski, 2013, s. 501). Może także zaburzać gospodarkę hormonalną, zwiększając poziom estrogenów w organizmie. U mężczyzn prowadzi to do zmniejszenia poziomu testosteronu i obniżenia sprawności seksualnej (Rogers J.A., 2013, s. 522). BPA to związek chemiczny szczególnie niebezpieczny dla dzieci, ponieważ mają mniejsze zdolności detoksykacyjne. Bisfenol‑A z łatwością pokonuje barierę łożyskową oraz barierę krew-mózg. Spożywanie przez kobietę w ciąży oraz karmiącą produktów, do których migruje bisfenol‑A, podawanie niemowlętom mleka, a starszym dzieciom innych napojów z butelek zawierających BPA, a nawet bawienie się przez dzieci zabawkami wykonanymi z tworzyw sztucznych z BPA zaburza prawidłowe działanie układu nerwowego dzieci. W badaniach naukowych udowodniono, że BPA stanowi zagrożenie dla rozwoju i funkcjonowania ludzkiego mózgu, oraz może przyczyniać się do rozwoju chorób neurodegeneracyjnych (Szychowski, 2013, s. 504). Przepisy Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych zakazują wykorzystywania bisfenolu-A do produkcji butelek dla dzieci i zabawek, na etykietach można znaleźć oznaczenie „BPA free”. Natomiast dorośli konsumenci nie są w dostateczny sposób ani informowani, ani chronieni. Dlatego kupując kasze i ryż, lepiej wybierać produkty nie pakowane w woreczki. Wówczas mamy pewność, że są one wolne od BPA.
Kasza – przyjaciółka naszego zdrowia
Kasze są produkowane z całych ziaren zbóż, dzięki czemu zawierają ich najcenniejsze i najbogatsze w substancje odżywcze elementy – zarodki, oraz łuskę, która dostarcza błonnika. Kasza jęczmienna, gryczana, jaglana, kukurydziana, kus-kus – jako produkty zbożowe – są ważną częścią piramidy żywieniowej człowieka. Kasze dostarczają węglowodanów złożonych. Wyróżnia je także duża zawartość cennej dla organizmu frakcji błonnika rozpuszczalnego. Dzięki jego zdolności do wypełniania żołądka i zapewniania długotrwałego poczucia sytości jedząc kasze, możemy łatwiej kontrolować masę ciała lub schudnąć. Ponadto kasze są naturalnym białka, witamin z grupy B, w tym: kwasu foliowego oraz ważnych składników mineralnych: magnezu, żelaza, fosforu, cynku, miedzi i manganu. Te cenne minerały można jednak utracić, gotując kaszę w niewłaściwy sposób. Jak gotować kaszę, aby była naprawdę zdrowa?
Jak przygotować kaszę, by nie utraciła wartości odżywczych?
Aby zachować cenne minerały, kaszę należy gotować wsypaną do garnka luzem, na wolnym ogniu, w niewielkiej ilości wody i pod przykryciem. Taki sposób przygotowywania kaszy daje nam gwarancję, że spożyjemy danie o naprawdę wysokiej wartości odżywczej. Gdy gotujemy kaszę pakowaną w woreczki, wlewamy do garnka więcej wody, którą następnie – wraz z cennymi składnikami odżywczymi – odlewamy.
PRZEPIS NA ZDROWĄ I PYSZNĄ KASZĘ
Kasza gryczana (biała, krakowska, palona)
• przepłukać pod bieżącą wodę na sitku
• zachować proporcje: szklanka kaszy na 2 szklanki wody
• gotować do miękkości ok. 20 min
• gotować w garnku z grubym dnem, przykrytym, na wolnym ogniu
• nie gotować kaszy w woreczkach
Kasza jaglana; Kasza jęczmienna perłowa; Kasza kukurydziana
• przepłukać pod bieżącą wodę na sitku
• zachować proporcje: szklanka kaszy na 2,5 szklanki wody
• gotować do miękkości ok. 15-20 min
• gotować w garnku z grubym dnem, przykrytym, na wolnym ogniu.
• nie gotować kaszy w woreczkach
Kasza sypka – oszczędzasz wodę i energię
Przekonanie, że gotowanie kaszy w torebkach zabiera mniej czasu niż pakowanej luzem, to mit! Do gotowania kaszy wsypanej do garnka zużywamy mniej wody niż gotując kaszę w woreczkach. To jednak nie tylko oszczędność wody, lecz także energii, ponieważ gotowanie kaszy wsypanej do garnka może trwać nawet krócej. Skoro czas gotowania jest w obu przypadkach zbliżony lub taki sam, czy nie lepiej postawić na produkt, który nie wpłynie negatywnie na nasze zdrowie? Wsypując kaszę do garnka, sami podejmujemy decyzję, jakiej wielkości porcję chcemy przygotować. Odmierzenie odpowiedniej dla siebie ilości kaszy jest proste – można posłużyć się miarami domowymi, tj. szklanką czy kubeczkiem. Sięgając po produkty pakowane w woreczki, zawsze musimy zagotować minimum 100 gram. Może to powodować spożycie większej ilości kalorii niż potrzebujemy, zwłaszcza gdy 100 gram kaszy to dla nas za dużo, a nie chcemy wyrzucać jedzenia.
Kasze Sante – najlepszy wybór
Kasze są ważnym elementem prawidłowo zbilansowanej diety – pod warunkiem, że nie są gotowane w woreczkach, a wsypane do garnka, bo tylko wówczas mamy gwarancję, że nie zawierają szkodliwego bisfenolu‑A, i że nie tracą cennych wartości odżywczych. Firma Sante – mając to na uwadze – świadomie nie wprowadziła do sprzedaży kasz w woreczkach do gotowania, lecz wyłącznie kasze pakowane luzem. Pragniemy nie tylko dostarczać produkty najwyższej jakości, lecz także budować świadomość, poszerzać wiedzę Konsumentów na temat prawidłowego odżywiania i promować zdrowe nawyki żywieniowe. Chcesz odżywiać się zdrowo i świadomie? Kasze Sante pakowane luzem to najlepszy wybór!
Literatura:
- Ćwiek-Ludwicka K., Zagrożenia dla zdrowia związane z migracją substancji z opakowań do żywności, „Rocznik PZH” 2010, nr 61 (4), s. 341-347.
- Li D, Zhou Z, Qing D, He Y, Wu T, et Al., Occupational exposure to bisphenol-A (BPA) and the risk of Self-Reported Male Sexual Dysfunction, “Human Reproduction” 2009, nr 25 (2), s. 519‑527.
- Rogers J.A., Metz L., Yong V.W., Review: Endocrine disrupting chemicals and immune responses: A focus on bisphenol-A and its potential mechanisms, “Molecular Immunology” 2013, nr 53 (4), s. 421-430.
- Rudkowski Z., Narażenie środowiskowe i wpływ na zdrowie dzieci chemikaliów zawartych w materiałach plastykowych – wyzwania także dla pediatrów, „Medycyna Środowiskowa” 2013, nr 16 (1), s. 7-15.
- Szychowski K. A., Wójtowicz A. K., Składniki tworzyw sztucznych zaburzające funkcje układu nerwowego, „Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej” 2013, nr 67, s. 499-506.
